نهمین ماه ولایت، بر برج مبارک رجب برآمده است تا آینه‌دار رخسار خورشید ازلی شود  .

از بشارت حلول این ماه نوظهور، افلاکیان به وجد آمده‌اند.

مدینه پیراهن پر از ستاره را بر تن کرده و در گردن خود ماهِ تابان را آویخته است .

باران، نرم نرمک بر گونه‌های خیس مدینه می‌خورد و از دست‌های گرم شهر فرو می‌چکد وبر روی صورت پونه‌ها آرام می‌گیرد.

گویا به میمنت مولود پاک«امام رضا علیه‌السلام »، مدینه، مرکز کائنات شده است، که فوج فوج فرشتگان آسمانی، برای طوافعاشقانه این قداست ناب، زمینی شده‌اند.

امامرضا علیه‌السلام ، با آرامش خاصی، همچنان منتظر تولد نوزاد مبارک است و لبش از ذکر آرامنمی‌گیرد.

زنان قبیله، چراغ به دست ایستاده‌اند و تولد نور را انتظار می‌کشند.

... و صدای گریه ملیح نوزاد در هوا می‌پیچد و عطر سیب بهشتی، فضای خانه را عطرآگین می‌کند.

تمام چراغ‌های روشن یکباره خاموش می‌شود و این نور باهر نوزاد است که خانه را روشن می‌کند.

امشب، ستاره باران رحمت الهی است.

ملکوت زمینی، قوت قلب اهالی آسمان است.

کودکی درخشیده است که از تبار «طه» و از قبیله «یاسین» است و بر لبانش، شکوفه‌های معطر «الرحمن» می‌تراود.

خصال پاکش از جنس طهارت محض «حضرت محمد(ص)» است و انتشار فضایلش، دهان دقایقرا به برهان تازگی سپیده خواهد برد.

او را «محمد» اسم گذاشتند و گوشواره عرشامامت، در گهواره عزت و کرامت، آرام می‌گیردو مهد شرف و عزت شیعیان، تولدی دوباره می‌یابد.

امشب، بر در خانهامامهشتم، فانوس‌های شادی آویخته‌اند و به یمن لحظه‌های پرتبسممیلاد «جوادش»، در سبد احساس شیعیان، زنبق وصال می‌ریزند.

این شور و شوق آمدن نوزادی است که چشمان منتظر «امام رضا(ع)» را به سیاحتلحظه‌های پدرانه خواهد برد و نور را به شفافیت نگاه پنجره خواهد تاباند.

این شادی رسیدن نهمین بهارامامت است که قندیل دیدگان تردید را در دستان گرمخود می‌گیرد و بر چهره مبهوت شب، نور ولایت می‌پاشد.

صفای این لحظه‌های ناب، از برکت نسیم نودمیده‌ای است که نفسش آکنده از جود و سخاوتاست.

ردایی از پارسایی و تقوا بر دوش خود دارد و سینه‌اش لبالب از علم لدّنی و اسماء الهی است.

کودکی گام به دامان نجیب «خیزران» نهاده است که پنج سالگی‌اش، گره خواهد خورد بهامتدادامامت عالم آل محمد صلی ا... علیه و آله که توشه‌های پر و پیمان معرفتش، عالمان بزرگ را به پایخوانِ گسترده حکمت خردسالی خواهد کشاند و از اعجاز عیسایی‌اش علوم آسمانی، زبانشیرین کودکی را سرشار خواهد کرد.

از این پس، تمام آنها که در خزان فراموشی پژمرده‌اند، به برکت بهاریه‌های جود،اماممحمدتقی علیه‌السلام ، بهیاد می‌آورند که «خدا بهتر می‌داند رسالت خود را در کدامین جایگاه قرار دهد.»

 

نوشته شده در سه شنبه 92/2/31ساعت 3:55 عصر توسط حمیده بالایی نظرات ( ) |